او با بيان اينکه بخش عمدهاي از معيشت را غذا و چگونگي تهيه آن در بر ميگيرد، بيان داشت: به طور مسلم در زمانهاي قديم به دليل دشوار بودن صادارات و واردات مواد غذايي، افراد 99 درصد مواد مصرفي را در محل زندگي خود تهيه ميکردند؛ چه آن زمان که زندگي عشايري داشتند و چه زماني که شهرنشين و يا روستانشين شدند.
او با بيان اينکه تنوع غذايي و گوناگوني خوراک در هر کشور يک جاذبه گردشگري به شمار ميرود، بيان داشت: براي مثال در ايران بيش از يکصد نوع آش، انواع غذاهاي گوشتي و گياهي در کنار انواع شيرينيهاي سنتي و نوشيدنيهاي گياهي مورد استفاده قرار ميگيرد.
«نجفي» با اشاره به عدم تنوع غذايي در رستورانها گفت: با وجود اينکه ايرانيها بيشتر کبابخور هستند، اما اينطور نيست که هميشه کباب بخورند؛ اين درحالي است که 90 درصد منوي رستورانها کباب است که اين موضوع چندان براي گردشگران به ويژه گردشگران خارجي خوشايند نيست، به ويژه اينکه مردم ساير کشورها مثل ايرانيها اهل خوردن غذاهاي سنگين نيستند.
او با بيان اينکه خوشبختانه در ايران تمام وعدههاي غذايي شامل پيشغذا، غذاي اصلي، انواع دسرهاي ايراني، ترشيجات، شيرينيجات و نوشيدنيهاي سنتي وجود دارد، اضافه کرد: سالها است که به رستورانها توصيه ميکنيم غذاهاي خانگي را وارد منوي خود کنند، اما متاسفانه نه در هتلها و نه در رستورانها اين تنوع غذايي ديده نميشود؛ البته شرايط کنوني از گذشته خيلي بهتر شده است، اما کفايت نميکند.
«نجفي» اضافه کرد: از اقداماتي که در راستاي معرفي فرهنگ غذايي کشورمان ميتوانيم انجام دهيم اينکه غذاهاي ايراني را به کشورهاي مقصد و بازار هدف خود به ويژه کشورهاي اروپايي ببريم، اگرچه آنها غذاهاي خاص خود را دارند، اما ميتوانيم اين کار را انجام دهيم.
او با بيان اينکه معرفي فرهنگ غذايي ايران در ساير کشورها نيازمند يک برنامهريزي منسجم است، تصريح کرد: اگر بخش دولتي نميتواند به تنهايي اين کار را انجام دهد بايد آن را در اختيار بخش خصوصي قرار داده و از آن حمايت کند. همچنين رايزنان فرهنگي ايران در کشورهاي هدف گردشگري نيز ميتوانند نسبت به برگزاري جشنوارههاي غذا اقدام کنند.
اين راهنماي گردشگري درباره علاقه گردشگران خارجي به غذاهاي ايراني گفت: ما مسافراني داشتيم که با خوردن غذاهاي ايراني دستور پخت اين غذاها را نيز گرفتهاند؛ خوشبختانه تعدادي از مهمانپذيرهاي سنتي در برخي شهرها نيز اخيراً اقدام به سرو غذاهاي خانگي ميکنند و اين موجب شده است که مسافران از اين موضوع استقبال کرده و لذت ببرند.
او گفت: خوردن برخي غذاها در فصولي خاص که با دلايل خاص انجام ميشود بيانگر برخورداري غذاهاي ايراني از يک پشتوانه فرهنگي است که اين موضوع به طور حتم براي گردشگران جالب است.
«نجفي» متذکر شد: خيلي خوب است که رستورانها زمانيکه ميخواهند يک ميز بوفه بچينند روي سرو غذاهاي خانگي تمرکز بيشتري کنند؛ علاوه بر آن در تابلويي کوچک شرحي از غذا را ارائه دهند که اين غذا چيست؟ چه مخلفاتي داخل آن است؟ و چه خاصيتي دارد؟ اين اقدام موجب معرفي فرهنگ غذايي کشور ميشود.
او با بيان اينکه نوشيدنيهاي متنوع ايراني که اکثراً از گياهان دارويي تهيه ميشوند نيز ميتوانند جايگزين نوشيدنيهاي صنعتي شوند، خاطرنشان کرد: بايد در اين رابطه به رستورانها مشاوره داده شود و نظارتيهايي نيز از سوي دستگاههاي متولي داشته باشيم.
«نجفي» ادامه داد: خوشبختانه برخي رستورانها هستند که غذاي خانگي سرو ميکنند، در اين رابطه بايد بخش تحقيقاتي نيز آغاز به کار کند تا بازخوردي از نظر گردشگران نسبت به چگونگي سرو اين غذاها داشته باشيم، چراکه بسياري از گردشگران از کيفيت غذا راضي بوده، اما از نحو سرو آن چندان راضي نيستند.
او خاطرنشان کرد: اين بخش تحقيقاتي ميتواند بازخورد گردشگران را از راهنمايان گرفته و آن را به رستورانها انتقال دهند تا نحوه سرو غذا نيز تا حدودي به سليقه گردشگران خارجي نزديک شود.
اين راهنماي گردشگري با تاکيد بر ضرورت برگزاري تورهاي غذا به شکل هدفمند و برنامهريزي شده گفت: معرفي فرهنگ غذايي ايران جز با برگزاري جشنوارههاي غذا در داخل و خارج از کشور ممکن نيست.
«نجفي» نمايشگاههاي گردشگري را بهترين مکان براي معرفي فرهنگ غذايي ايران دانست و گفت: حضور در نمايشگاههاي گردشگري نبايد تنها به برپايي چند غرفه و معرفي آثار تاريخي شناخته شده همچون تختجمشيد و نقش جهان خلاصه شود، چراکه اين بناها براي همه شناخته شدهاند، معرفي غذاهاي ايراني در چنين نمايشگاههايي براي بازديدکنندگان ملموستر و جذابتر است و در معرفي اين بخش از فرهنگ ايران تاثير زيادي دارد.
/115
انتهای پیام/